
Filistinli bir çocuğum ben.Her sabaha ezan sesinden önce.Sokağımızdan geçen tanklarınVe tepemizde uçan jetlerin sesiyle uyanırım..Kahvaltı nedir bilmem.Hemen üzerimi giyinip elime sapanımı alır,diğer arkadaşlarımla birlikte,sokağımın başına dikilirim.Üzerime yönlenen tankların namlusuna cebimdebiriktirdiğim taşları atarım tek tek.O tanklara attığım taşların bir zarar vermeyeceğini bilirim.Ama Şeytan'ı taşlıyorum diye düşünürüm.Öyle bir hırsla taşlarım.Ölümden korkmam.Bir Umut uğruna yaşamak varken.inatçıyımdır,bütün milletimdeki çocuklar gibi.Filistinli bir çocuğum ben.Ben istemezmiydim bir uçurtmam olmasınıOnu özgürce uçurmayıBen istemezmiydim üniversitelere gitmeyi.Ama zalimlerden fırsat yokki.Babamı bir sabahPis ayaklarıyla kapımızı kıran askerlerBu terorist diye tutukladılar.Şimdi nerde? yaşıyormu ölümü bilmiyorum.Onlara göre terorist bana göre kahramanNerde şimdi kimbilir.Ablamı bir akşam vaktiOdamızdan içeri giren.Kulakları sağır edecek bir sesdeve gözleri kör edecek bi parlaklıkta olanHelikopterden fırlatılan bir roketin getirdiğiZamansız bir ölümde kaybettim.Filistinli bir çocuğum benMahallemizin etrafı duvarlarla çevrili.Hiç bir zaman aşılamayacak ve aşılsadaNöbet bekleyen askerlerin namlularında son bulacak.Sanki bir kafesdeyimFilistinli bir çocuğum benBen Milletimin onuru için sesimi duyurmaya çalışırken.Yaşıtlarım duvarın arkasında.Son teknoloji ile donatılmış bilgisayarlarında.insan öldürmenin zevkini kahkahalar atarak tadıyorlarBiz ise duvarın diğer tarafındaHayatta kalmanınHergün yaşanan haksız ölümlerin
Ağıdını yakıyoruz. sessizce kendi içimizde.Filistin bir çocuğum ben.Yaşım daha 15.Birleşmiş Milletler diye bir topluluk varmışGeçen sene bombalanan okulumuzda öğrenmiştim.O topluluk insanlara yardım ediyormuş.Çare arıyormuş.Bizi neden görmüyorlar diye soruyorum kendime.Belkide görüyorlar.Görmezden geliyorlar.Başlarındada duvarın arkasındaki zalimler vardır kesinBaşka bir açıklama gelmiyoır aklıma.Filistinli bir çocuğum ben.Büyüyünce çok bir adam olacağım.Milletimin sesini dünyaya duyuracağımHergün yaşanan vahşedi.Bize yapılan haksızlıkları Dünyaya anlatacağım.Bizi terorist diye gösterenlereAsıl teroristlerin kendilerinin olduğunu göstereceğim.inadına yaşıyacağım.Gidip babamı kurtaracağım tutulduğu kafesten.,O tankların her geçişinde sokağımdan.Benim korkum değilHırsım artıcak..Filistinli bir çocuğum benAcılarım büyük.Sabrım sonsuz.Hırsım etrafımdaki örülü duvarlar kadar yüksek.Umudum asla bitmez.Bir gün güneş duvarın diğer tarafındaEbediyyen batacak biliyorumFilistinli bir çocuğum benBir gün Allahın bana verdiği güçle.O duvarıları yıkacağım.Doğruluğun yumruğunu indireceğim.Her zalimin kafasına.Ve ölmemi dört gözle bekleyen.Her bedene işte yaşıyorum.Hepinize inat diyeceğim.Filistinli bir çocuğum ben.bu zulme dur demeden olmeyegim.bir gun ozgurlugumuzu tam aldigimizda elimizeiste o zaman icim rahat bu dunyadan gidecegim...
inşAllah...!!!
kavgamın gölgesi düştü sevdamın üstüne
yaşlandım anne
umutlarım gazze şeridinde vuruldu
kar yağdı cehennem sıcağında yüreğime
dünyanın bütün silahlarını versek eskiciye
bütün bombalarını / bütün askerlerini
bir top bir uçurtma pahasına
dinle beni anne / sil yüzündeki kederini
arkamda sakladığım ellerimden birini
aç haydi anne
düşlerinin can aynasından kırılmış / filistinli
çocuk kokulu ölüm getirdim sana
haykır tüm kinlerini dünyaya / sor
namluda parlayan güneş neden parlamaz gözlerimde
dinle beni anne / gözyaşlarınla bir bir sula
yeşert filistin’in yüreğindeki çiçekleri_________________