Filistinli bir çocuğum ben. Her sabaha ezan sesinden önce. Sokağımızdan geçen tankların Ve tepemizde uçan jetlerin sesiyle uyanırım.. Kahvaltı nedir bilmem. Hemen üzerimi giyinip elime sapanımı alır, diğer arkadaşlarımla birlikte, sokağımın başına dikilirim. Üzerime yönlenen tankların namlusuna cebimde biriktirdiğim taşları atarım tek tek. O tanklara attığım taşların bir zarar vermeyeceğini bilirim. Ama Şeytan'ı taşlıyorum diye düşünürüm. Öyle bir hırsla taşlarım. Ölümden korkmam. Bir Umut uğruna yaşamak varken. inatçıyımdır,bütün milletimdeki çocuklar gibi. Filistinli bir çocuğum ben. Ben istemezmiydim bir uçurtmam olmasını Onu özgürce uçurmayı Ben istemezmiydim üniversitelere gitmeyi. Ama zalimlerden fırsat yokki. Babamı bir sabah Pis ayaklarıyla kapımızı kıran askerler Bu terorist diye tutukladılar. Şimdi nerde? yaşıyormu ölümü bilmiyorum. Onlara göre terorist bana göre kahraman Nerde şimdi kimbilir. Ablamı bir akşam vakti Odamızdan içeri giren. Kulakları sağır edecek bir sesde ve gözleri kör edecek bi parlaklıkta olan Helikopterden fırlatılan bir roketin getirdiği Zamansız bir ölümde kaybettim. Filistinli bir çocuğum ben Mahallemizin etrafı duvarlarla çevrili. Hiç bir zaman aşılamayacak ve aşılsada Nöbet bekleyen askerlerin namlularında son bulacak. Sanki bir kafesdeyim Filistinli bir çocuğum ben Ben Milletimin onuru için sesimi duyurmaya çalışırken. Yaşıtlarım duvarın arkasında. Son teknoloji ile donatılmış bilgisayarlarında. insan öldürmenin zevkini kahkahalar atarak tadıyorlar Biz ise duvarın diğer tarafında Hayatta kalmanın Hergün yaşanan haksız ölümlerin Ağıdını yakıyoruz. sessizce kendi içimizde. Filistin bir çocuğum ben. Yaşım daha 15. Birleşmiş Milletler diye bir topluluk varmış Geçen sene bombalanan okulumuzda öğrenmiştim. O topluluk insanlara yardım ediyormuş. Çare arıyormuş. Bizi neden görmüyorlar diye soruyorum kendime. Belkide görüyorlar. Görmezden geliyorlar. Başlarındada duvarın arkasındaki zalimler vardır kesin Başka bir açıklama gelmiyoır aklıma. Filistinli bir çocuğum ben. Büyüyünce çok bir adam olacağım. Milletimin sesini dünyaya duyuracağım Hergün yaşanan vahşedi. Bize yapılan haksızlıkları Dünyaya anlatacağım. Bizi terorist diye gösterenlere Asıl teroristlerin kendilerinin olduğunu göstereceğim. inadına yaşıyacağım. Gidip babamı kurtaracağım tutulduğu kafesten., O tankların her geçişinde sokağımdan. Benim korkum değil Hırsım artıcak.. Filistinli bir çocuğum ben Acılarım büyük. Sabrım sonsuz. Hırsım etrafımdaki örülü duvarlar kadar yüksek. Umudum asla bitmez. Bir gün güneş duvarın diğer tarafında Ebediyyen batacak biliyorum Filistinli bir çocuğum ben Bir gün Allahın bana verdiği güçle. O duvarıları yıkacağım. Doğruluğun yumruğunu indireceğim. Her zalimin kafasına. Ve ölmemi dört gözle bekleyen. Her bedene işte yaşıyorum. Hepinize inat diyeceğim. Filistinli bir çocuğum ben. bu zulme dur demeden olmeyegim. bir gun ozgurlugumuzu tam aldigimizda elimize iste o zaman icim rahat bu dunyadan gidecegim...
kavgamın gölgesi düştü sevdamın üstüne yaşlandım anne umutlarım gazze şeridinde vuruldu kar yağdı cehennem sıcağında yüreğime dünyanın bütün silahlarını versek eskiciye bütün bombalarını / bütün askerlerini bir top bir uçurtma pahasına dinle beni anne / sil yüzündeki kederini
arkamda sakladığım ellerimden birini aç haydi anne düşlerinin can aynasından kırılmış / filistinli çocuk kokulu ölüm getirdim sana haykır tüm kinlerini dünyaya / sor namluda parlayan güneş neden parlamaz gözlerimde dinle beni anne / gözyaşlarınla bir bir sula yeşert filistin’in yüreğindeki çiçekleri _________________